Profilaktyka

od urodzenia do 12 miesięcy
(do 18 miesięcy u dużych ras)

Ten okres charakteryzuje się intensywnym rozwojem zwierzęcia. Psie dziecko zaczyna poznawać środowisko, w którym przyjdzie mu żyć przez następne kilkanaście lat. Musi także nabyć odporność przeciw chorobom zakaźnym. Profilaktyka w tym czasie ma umożliwić psu efektywne dostosowanie się do życia poprzez prawidłowe żywienie,  odpowiednią porcję ruchu oraz odrobaczanie i szczepienia.

Żywienie:
Dobrze zbilansowany pokarm o wysokiej wartości odżywczej podaje się  w ilości zależnej od wielkości psa kila (4-6) razy dziennie. Od 7 miesiąca życia można zmniejszać ilość posiłków. Zgodnie z obecną wiedzą optymalne jest karmienie dorosłego  psa 2 razy dziennie. Prawidłowe zbilansowanie dziennej dawki pokarmowe gwarantują dobrej jakości karmy gotowe.

Ruch:
Obok żywienia najważniejszy czynnik prawidłowego rozwoju młodego organizmu. Odpowiednia porcja ruch gwarantuje dobry rozwój kości, stawów i mięśni a także układu oddechowego i krążenia. Sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu całego organizmu.

Odrobaczanie:
Pasożyty wewnętrzne „okradają”  zwierzę z substancji pokarmowych upośledzając rozwój młodego organizmu. Pasożyty zewnętrzne mogą przenosić choroby i powodować uszkodzenie skóry. Dlatego psy do 6 miesiąca życia powinny być odrobaczane co 4 tygodnie. Od 7 miesiąca można odrobaczać psy co 3 miesiące. Należy pamiętać, że systematyczne odrobaczanie chroni nie tylko psa ale i człowieka, który się nim opiekuje.

Szczepienia:
Mają na celu ochronę zwierząt przed chorobami zakaźnymi: nosówką, zakaźnym zapaleniem wątroby, parwowirozą, zespołem chorób układu oddechowego, wścieklizną żeby wymienić najważniejsze. Psy rodzą się z odpornością uzyskaną od matki. Odporność ta zanika około 10 tygodnia życia. Szczepienia powinny wyprzedać ten moment. Dlatego pierwsze szczepienia rozpoczynamy w 6-7 tygodniu życia. Kolejne szczepienia( zwykle dwa) wykonujemy w odstępach 3-6 tygodni. Pies, który skończył 3 miesiące musi być zgodnie z prawem zaszczepiony przeciwko wściekliźnie.

od 2 do 6 roku życia

Pies w tym okresie życia potrzebuje dobrze zbilansowanego żywienia i wystarczającej porcji ruchu.

Odrobaczanie zalecane jest co 3 miesiące (nie rzadziej jednak niż 2 razy do roku). W drugim roku życia powtarzamy kompleksowe szczepienie przeciwko wściekliźnie i innym chorobom zakaźnym. W następnych latach co roku, zgodnie z polskim prawem, wykonuje się obowiązkowe szczepienie przeciwko wściekliźnie. Zalecane jest doszczepianie przeciwko pozostałym chorobom zakaźnym co drugi rok. Można to zrobić przy okazji szczepienia przeciw wściekliźnie. Nie można zapominać o zabezpieczaniu psa przeciw kleszczom i pchłom.

od 7 roku życia

Jest to czas kiedy u psów mogą pojawić się choroby wieku starczego. Są to dolegliwości o charakterze przewlekłym oraz procesy zwyrodnieniowe. Wcześniej pojawia się to u psów ras dużych. Poza działaniami profilaktycznymi jak u młodych dorosłych psów zalecane są planowe badania lekarsko- weterynaryjne i badania krwi. Wczesne wykrycie choroby zwiększa szansę na skuteczną pomoc zwierzęciu i przedłużeniu mu życia. Żywienie w tym okresie oraz ruch muszą być dostosowane do stanu zdrowia i możliwości psa.

od urodzenia do 12 miesięcy

Ten okres charakteryzuje się intensywnym rozwojem zwierzęcia. Kocie dziecko zaczyna poznawać środowisko, w którym przyjdzie mu żyć przez następne kilkanaście lat. Musi także nabyć odporność przeciw chorobom zakaźnym. Profilaktyka w tym czasie ma umożliwić kotu efektywne dostosowanie się do życia poprzez prawidłowe żywienie, odpowiednią porcję ruchu oraz odrobaczanie i szczepienia.

Żywienie:
Dobrze zbilansowany pokarm o wysokiej wartości odżywczej podaje się w ilości zależnej od wielkości kota kilka (4-6) razy dziennie. Od 6 miesiąca życia można zmniejszać ilość posiłków. W tym czasie można też przejść na żywienie „ad libitum”.Koty rzadko przejadają się.

Prawidłowe zbilansowanie dziennej dawki pokarmowej gwarantują dobrej jakości karmy gotowe.

Ruch:
Obok żywienia najważniejszy czynnik prawidłowego rozwoju młodego organizmu. Odpowiednia porcja ruchu gwarantuje dobry rozwój kości, stawów i mięśni, a także układu oddechowego i krążenia. Sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu całego organizmu. U kota zapewnia to zabawa.

Odrobaczanie:
Pasożyty wewnętrzne „okradają” zwierzę z substancji pokarmowych upośledzając rozwój młodego organizmu. Dlatego koty do 6 miesiąca życia powinny być odrobaczane co 4 tygodnie. Od 6 miesiąca można odrobaczać koty co 3 miesiące. Należy pamiętać, że systematyczne odrobaczanie chroni nie tylko kota  ale i człowieka, który się nim opiekuje. Natomiast pasożyty zewnętrzne mogą przenosić choroby i powodować uszkodzenie skóry.

Szczepienia:
Mają na celu ochronę zwierząt przed chorobami zakaźnymi: panleukopenią, katarem kocim żeby wymienić najważniejsze. Koty rodzą się z odpornością uzyskana od matki. Odporność ta zanika około 10-12 tygodnia życia. Szczepienia powinny wyprzedać ten moment. Dlatego pierwsze szczepienia rozpoczynamy w 9-10 tygodniu życia. Kolejne szczepienia (zwykle dwa) wykonujemy w odstępach 3-6 tygodni. Polskie prawo nie wymaga szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie. Szczepienie tej śmiertelnej choroby należy uzależnić od realnego zagrożenia tą chorobą.

Ponieważ zachowania związane z rozrodem u kotów mogą być bardzo uciążliwe dla właścicieli, pod koniec pierwszego roku życia zwierzęcia warto rozważyć jego sterylizację.

od 1 do 6 roku życia.

Kot w tym okresie życia potrzebuje dobrze zbilansowanego żywienia i wystarczającej porcji ruchu. Odrobaczanie zalecane jest co 3 miesiące. W drugim roku życia powtarzamy kompleksowe szczepienie przeciwko chorobom zakaźnym. Szczepienia powinny być powtarzane w następnych latach w zależności od narażenie kota na zarażenie. Nie można zapominać o zabezpieczeniu kota przeciw kleszczom i pchłom.

od 7 roku życia

Jest to czas kiedy u kotów mogą pojawiać się choroby wieku starczego. Są to dolegliwości o charakterze przewlekłym oraz procesy zwyrodnieniowe.  Poza działaniami profilaktycznymi, jak u młodych dorosłych kotów, zalecane są planowe badania lekarsko-weterynaryjne i badania krwi. Wczesne wykrycie choroby zwiększa szansę na skuteczną pomoc zwierzęciu i przedłużenie mu życia. Żywienie w tym okresie oraz ruch muszą być dostosowane do stanu zdrowia i możliwości kota.